- Maszerujemy, by dać radosne świadectwo afirmacji i szacunku dla życia, rodzicielstwa, umiłowania dzieci. To nasze świętowanie i dziękczynienie Bogu za dar życia i rodziny, która założona przez żonę i męża, jest najlepszym miejscem do rodzenia potomstwa, wzrastania i uświęcania jej członków.
- Maszerujemy, by podkreślić, że życie jest fundamentem cywilizacji – jeśli nie jest ono chronione w przypadku każdego niewinnego ludzkiego istnienia, nie mają szansy urzeczywistnić się pozostałe prawa naturalne człowieka – prawo do wolności, czy własności. Dlaczego? Bo nie istnieje ten, kto miał żyć i przyczynić się do ulepszenia świata: wynaleźć lekarstwo na nieuleczalną chorobę, skomponować wspaniałą symfonię czy stworzyć unikalny biznes.
- Maszerujemy, by wskazać, że życie to wartość, na której chcemy budować przyszłość rodzin, Polski i świata. Gdzie nie ma życia, jest zastój, nie ma energii, ani twórczości, nie ma przyszłości, cywilizacja się kończy.
- Maszerujemy, by zapewnić o niezmiennej Ewangelii Miłości: każde dziecko, choćby go rodzice – z jakiegokolwiek powodu – nie chcieli, jest chciane i od wieków zaplanowane przez Opatrzność. Ma swoją unikalną misję do zrealizowania na ziemi i talenty do pomnożenia w służbie innym.
- Maszerujemy, by nie zapomnieć o naruszeniu prawa do życia i cierpieniu dzieci w Polsce i na świecie. Nie chcemy zamykać oczu na barbaryzację cywilizacji, która się dokonuje. Proponuje się nam już nie tylko zabijanie dzieci przed urodzeniem, ale także tzw. aborcję po urodzeniu – zabijanie noworodków. Nie możemy być na to obojętni. Dziecko przed narodzeniem, czy już po urodzeniu, nie jest rzeczą! Dziecko nie jest produktem! Jak każdy z nas jest ludzką istotą godną szacunku.
- Maszerujemy, by wzmocnić ducha obrońców życia, zmobilizować zniechęconych, obudzić wrażliwość obojętnych. Podejmując wyzwania, zmieniamy rzeczywistość – bronimy najsłabszych, którzy bronić się sami nie mogą.
- Maszerujemy, by zachęcić tych, którzy nie podzielają naszego spojrzenia na wartość życia i rodziny, do refleksji. Ufamy, że przemyślą swoje stanowisko. Nie idziemy przeciwko nim. Oni, tak samo jak my, są szczęściarzami – pozwolono im przyjść na świat. Ich ludzka historia zaczęła się od poczęcia. Tak samo jak my zmagają się z trudnościami, wątpią, szukają odpowiedzi na dręczące ich pytania, nawracają się. Są kochani przez Boga.
- Maszerujemy, by zgodnie z wolą św. Jana Pawła II uczcić Dzień Świętości Życia, obchodzony w uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Papież Polak napisał, że podstawowym celem świętowania tego dnia jest „budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie jego trwania i w każdej kondycji”.
- Maszerujemy, by celebrować Narodowy Dzień Życia. Zgodnie z uchwałą polskiego Sejmu jest to okazja „do narodowej refleksji nad odpowiedzialnością władz państwowych, społeczeństwa i opinii publicznej za ochronę i budowanie szacunku dla życia ludzkiego, szczególnie ludzi najmniejszych, najsłabszych i zdanych na pomoc innych”. Dzień ten jest „zachętą dla wszelkich działań służących wsparciu i ochronie życia”.
- Maszerujemy, bo wierzymy, że szacunek dla życia człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci stanie się pewnego dnia wyznacznikiem systemów prawnych na całym świecie, a każde dziecko znajdzie to, na co zasługuje – troskliwą opiekę. Wierzymy, że życie i miłość ostatecznie zwyciężą!
Dariusz Hybel
Komitet Organizacyjny poznańskiego Marszu dla Życia 2012